لذة البدايات

أن اللى حصل ده بيبقى شئ ڠصب عنك ومقصدش حاجه لما قولتلك كده بس من واجبى انبهك علشان تاخد بالك اكتر مش عايز حد يتكلم عليك ولا على غزل عندكم الشقه ابقوا اعملوا فيها اللى انتوا عايزينه
حرك رأسه بالرفض وقال
فادىلا طبعا يا منصف ولا هنا ولا فى الشقه انا لازم اتحكم فى نفسي اكتر من كده علشان احافظ عليها من نفسي واحاول اقنع بابا بأسرع وقت علشان اتجوزها ولو رفض هتجوزها وهسافر بيها ونعيش بره
تكلم سريعا وقال برفض
منصف لا طبعا تسافر ايه انت عبيط أنا ما صدقت أن حياتنا بدأت تستقر هنا وكل حاجه بقت تمام اصبر بس وان شاءالله كل حاجه هتتحل
تراجع بظهره إلى الخلف وقال بتساؤل
فادى انت ناوى تبلغ مراتك أننا اتنازلنا على الشقه ليهم امته
حرك رأسه بالرفض وقال
منصف مش دلوقتى اصبر شويه انا ما صدقت أن كل حاجه بدأت ما بينا النهارده ممكن لما تعرف بموضوع الشقه ترجع فى كلامها وتطلب الطلاق
نظر له بسعاده وقال
فادى بجد يا منصف كل حاجه اتصلحت ما بينكم
ابتسم بسعاده واومئ رأسه بالتأكيد وقال
منصف ايوه اعترفت ليها بحبى وهى كمان طلعت بتحبنى بس اجلنا اى حاجه تانيه لبعدين لحد ما تتأكد من مشاعرنا لبعض واه اعمل حسابك أنك من النهارده هتنام بره على الكنبه لأن ناوى اخليها تنام معايا فى الأوضه
نظر له نظره مطوله وقال بأستغراب
فادى يا راجل تبيع ابن عمك واخوك وعشرة عمرك علشان واحده
ابتسم له وقال بسعاده
منصف ده أنا ابيع الدنيا كلها علشان خاطرها
تعالت ضحكاته وقال
فادى سيدى يا سيدى على الحب والله ووقعت يا منصف ومحدش سمى عليك فاكر لما كنت تقولى حب ايه وكلام فارغ ايه انا مش بصدق الهبل ده
هب
واقفا وقال بحب
منصف أنا لو كنت قابلة عهد من زمان مكانش هيبقى ده كلامى لأنها عرفتنى معنى الحب الحقيقى أنا هروح مكتبى عندى طاقه ونشاط غير العاده هروح أنسف الشغل نسف
وخرج من المكتب وتركه
نظر إلى أثره بسعاده وقال بتمنى
فادى ربنا يسعدك يا ابن عمى ويهديك يا بابا وتوافق على جوازى من غزل
ثم اعتدل على مقعده وبدأ يتابع عمله.
جلست عهد على مقعدها بسعاده كبيره ونظرت بأستغراب إلى غزل وهى تراها وجينتها حمراء وتجلس بارتباك شديد تكلمت بتساؤل وقالت
خير شكلك بيقول أن فيه حاجات كتير حصلت وانا مش هنا
نظرت لها بتوتر واومأت رأسها بخجل
ضاقت عينيها بلؤم وقالت بتساؤل
عهداممم الموضوع فيه فادى صح!
اومأت رأسها بخجل وقالت
غزل ا ا ايوه هو ح ح حاول يبوسنى ومنصف دخل علينا المكتب وشاف المنظر
جحظت عيناها پصدمه وقالت بعدم تصديق
عهد نهارك مش فايت ازاى تقبلى أنه يعمل كده انتى اتجننتى افرضى حد من الموظفين دخل عليكم وشافكم وضعك كان هيبقى ايه دلوقتى كويس أنها جات فى منصف
ارجعت شعرها خلف أذنها وقالت بتوتر
غزل ا ا انا كنت لسه هبعد بس منصف دخل علينا وبعدين أنا اتفاجئت زيك كده مكنتش متوقعه أن فادى يعمل كده انتى عارفه اخلاقى يا عهد عمرى ما كنت هسمح بده يحصل وفادى كمان محترم جدا وانا بثق فيه بس معرفش ليه عمل كده النهارده
ابتسمت لها ابتسامه هادئه وقالت بحب
عهد معلش يا حبيبتى تلاقيه بس اندفع بمشاعره وانا متأكده أنه هو كمان ندمان على اللى حصل ده دلوقتى وكويس انها جات سليمه المرادى وعدت على خير بس بعد كده خدى بالك اكتر من كده وبلاش تتقابلى معاه فى المكتب لوحدكم لحد ما ربنا يكرمكم ويبقى فيه حاجه رسمى ما بينكم
اومأت رأسها بالموافقه وقالت
غزل أن شاءالله المهم سيبك منى طمنينى السعاده اللى فى عيونك دى ايه سببها يارب يكون حصل اللى فى دماغى
نظرت لها بخجل وقالت بتوتر
عهد ا ا ايه اللى فى دماغك تقصدى ايه
نهضت من على مقعدها واقتربت منها وجلست أمامها على سطح المكتب وقالت بتوضيح
غزل يعنى انتى ومنصف اعترفتوا لبعض بمشاعركم
ابتسمت لها بسعاده واومأت رأسها بالتأكيد وقالت
عهد ح ح حصل بس خاېفه احسن نكون اتسرعنا بأعترفنا ده أنا اصلا عمرى ما حبيت ولا حسيت بالمشاعر دى وخاېفه ليكون ده مش حب
مسكت يدها ونظرت بعينيها وقالت بأبتسامه
غزل حب صدقينى ده عشق مش حب بس اسألينى أنا لمعة عينك بتأكد أنه حب دفى ايدك بتقول أنه حب الابتسامه اللى مرسومه على شفايفك ده حب دقة قلبك اللى أنا سمعها من عندى ده حب ملامح وشك اللى بتتغير لما تيجى سيرته ولا تنطقى اسمه ده حب كل اللى أنا قولته ده تأكده انك بتعشقي يا عهد
ابتسمت بسعاده وقالت
بحب
عهد أنا عمرى ما كنت أتخيل أن هحب حد كده انا مستغربه نفسي بجد وان اللى بحبه ده منصف غريبه جدا
تنهدت بحب وقالت بأبتسامه
غزل ما هو ده حلاوة الحب أن بيجى غير المتوقع ومع اكتر شخص يكون ما بينكم خناق حاجه كده هيييييح تخلى القلب يرقص من جوه بسعاده وبطعم تانى ومختلف
ابتسمت على كلمات غزل لها وقالت
عهد شيفاكى بقيتى رومانسيه زياده عن اللزوم تعالى يا سي فادى اسمع وشوف اللى بيحصل
لكزتها بضيق وقالت بخجل
غزل اتلمى يا غلسه واسكتى بقى خلينى اشوف شغلى
ونهضت سريعا جلست على مقعدها خلف المكتب الخاص بها وبدأت تتابع عملها
ظلت تنظر لها بسعاده وابتسمت بحب وبدأت هى الاخره تتابع عملها.
بقلمى دودو محمد
الجزء الثامن عشر
انتهى وقت العمل وعادوا الاربعه إلى المنزل ارتمت عهد على الأريكة بأرهاق وقالت بصوت متعب
خلاص مش قادره اليوم النهارده كان متعب اوى
جلس بجوارها وأمسك يدها وقال
منصف حقك عليا يا قلبي انا السبب فى تعبك ده لو كده بلاش تنزلى بكره الشغل وريحى
أبعدت يدها سريعا بخجل وقالت بتوتر
عهد ها م م مش مستاهله أنا كويسه هو بس عندى شوية إرهاق وعلى الصبح هكون كويسه
ابتسم لها وقال بحب
منصف طيب يلا بينا نغير هدومنا
نظرت له بأستغراب وقالت بتساؤل
عهد يلا فين !
أجابها بتوضيح وقال
منصف اوضتنا من النهارده هتنامى معايا فى الاوضه
نظر سريعا إلى غزل وقال
فادى تعالى يا غزل نسخن الاكل فى المطبخ
ابتلعت ريقها بتوتر واومئ رأسها بخجل وقالت
غزل ح ح حاضر
واتجهوا إلى المطبخ وتركوهم
نظرت له بضيق وقالت
عهد مين قالك أن انا هوافق انام معاك فى الأوضه احنا اتفقنا الصبح مافيش اى حاجه هتحصل غير لما نتأكد من مشاعرنا
امسك يدها وقبلها بحب ونظر بعينيها وقال
منصف عارف يا عهد وانا عند وعدى ليكى بس ده ميمنعش أننا ننام فى اوضه واحده مينفعش نبقى أنا وانتى متجوزين وكل واحد مننا نايم فى اوضه تانيه أنا عمرى ما هغصبك على حاجه بس انا فعلا محتاج حضنك
احمرت وجينتها بخجل ونظرت إلى الأرض وقالت
عهد ب ب بس يا منصف مش هينف
منصف علشان خاطرى وافقى يا عهد وانا اوعدك مش هضايقك جوه هخدك فى حضنى بس وننام جنب بعض طول الليل
تكلمت بصعوبه وقالت بتساؤل
عهد ط ط طيب وفادى هينام فين
أجابها بتوضيح وقال
منصف متشغليش بالك أنا وهو اتفقنا أن هو هينام على الكنبه هنا ورحب بده كمان
ثم هب واقفا وحرك يده اتجاهها وقال بسعاده
يلا بينا يا عهد
نظرت