رواية مكتملة بقلم عائشة احمد
وشك مرة تانى وقربت منه وبصتله وعنيها كلها قسوه اتكلمت انت انتهيت من حياتى وسابته ومشت واخدت بنتها
جواد واقف حاسس ان هو غلط غلط كتير وحاسس ان كلامها صح وبيفكر لو طلع صح هيعمل اى هو ايوة كان مضايق منها بس كان مطمن موجودها جنبه فاق على صوت
امه
هنيه ارتحت ارتحت لما راحت اى كنت مستنى ايه منيها تجرحها دايما وترجع تلاقيها مستنياك
محسن لو حد مننا سمع كلام اللى اسمه خالد دة مكناش هنصدقه لان معرفتنا بعيشه متخلاناش نصدق الكلام دة بس انت بكل بساطه صدقت
عند عائشه راحت عند عمتها وكان معتز اخوها هناك
معتز پخوف عيشه اى اللى رجعك حصل اى
عائشه ببحه صوت ابتسمت عادى رجعت للبيت اللى مقلش من كرامتى
نسرين بخضه اى يا بتى مالك اى رجعك حصل اى
عائشه وهى بتسيب شنطتها
عائشه عادى كل حاجه انتهت
معتز شايل جود انا هنيم جود واطلع ارن على معاذ واشوف اى حصل
فى بيت عائشه
معتز قاعد هو ونسرين ومعاهم جود ومستنيين عائشه اللى قامت وهى حاسه بدوخه خرجت عليهم بتتسند عالحيطان
معتز عيشه مالك
عائشه مش عارفه حاسه الدنيا بتلف بي ووقعت عالارض
معتز عيشه عمتى سنديها غيرى هدومها وانا هاخدها للدكتور
جود پبكاء ماما ماما
معتز ود اهدى يا حبيبتى مفيش حاجه اهدى
معتز اخد عائشه ووداها للدكتور
الدكتور الدوخه دى بتحصلك كتير
عائشه مؤخرا بدأت تحصلى باستمرار وبتقعد فترة وصداع دايما
معاذ مبتاكلش خالص يا دكتور
الدكتور ممكن تفقى الطرحه هشوف حاجه
بعد دقيقه
الدكتور طب انا هطلب شويه تحاليل اعمليها وهاتيهالى بس ضرورى تعمليها
معتز هو فى اى يا دكتور
راحوا عملوا التحاليل والنتيجه تانى يوم كانت هتظهر
وروحوا وعيشه سيباهم وقاعدة فأوضتها مش عايزة تخرج منها
اما عند جواد
جواد پغضب احكيلى كل حاجه حصلت ولى مقلتليش
فارس عيشه طلبت منى انى مكلمكش فالموضوع عشان مرام ماټت ومحبتش حد يتكلم بسوء عن الميتين وحلفتنى بكدا
فارس كل حاجه حصلت بسبب مرام مرام هى السبب فالحاډثه اللى حصلت لعيشه فى بدايه شغلها فالمزرعه واتفقت مع خالد ومندور وكانوا بيبعتوا رسايل ټهديد لعيشه انها تبعد عنك هى لجأت ليا عشان اساعدها وانا كلمت واحد صحبى وقدرنا نوصل لكل المعلومات دى وحكايه الحاډثه بتاع عيشه وانا بفرغ الكاميرات لقيتها وقدرت اوصل للواد اللى اسمه نعيم وعرفنا منه وكمان هى السبب فان اهل عيشه عرفوا مكانها وجم البلد مراتك كانت السبب فدة كله ويوم الحاډثه اللى كان بيبعت رسايل لعيشه طلب منها انها تقابله وهى كانت عايزة تعرف هو مين وراحت وكان اتفاقهم
جواد بحزن انت لى خبيت عليا لو قلتلى مكنش كل دة حصل لى يا فارس لى هى مستحيل تسامحنى مستحيل
فارس قرب منه صدقنى هى اصرت انى مقلكش بس روحلها يا جواد روحلها
جواد هى مش عايزة تشوف وشى تانى
فارس زى ما هى حاولت مرة واتنين وتلاته وانت كنت بترفضها حاول انت معاها
جواد هروحلها بس يارب تسامحنى يارب
فارس خرج من اوضه جواد مهموم على حال صاحبه
وهو ماشى خبط فى نارين بس اعتذر وسابها ومشى وهى استغربت
نارين ماله دة مش عوايدة
فارس قاعد وبيفكر وبيأنب نفسه ان هو مقلش لجواد من الاول
نارين دخلت استاذ فارس فى شويه اوراق لازم تتمضى
فارس كان قاعد وسرحان ومش حاسس باى حاجه
نارين استاذ فارس وبصوت عالى استاذ فارس
فارس بخضه فى اى
نارين حضرتك انا بقالى كتير بكلمك وانادى عليك بس انت مش هنا
فارس معلش مخدتش بالى
نارين حضرتك لو تعبان اجبلك حاجه
فارس بحزن لما يبقى صديقك فضيقه وانتى مش قادرة تخرجيه منها وكمان انتى ليكى يد فالحزن اللى هو فيه بقصد او من غير قصد تعملى اى
نارين انا مش فاهمه حاجه
فارس هقلك وقص لها كل ما حدث
نارين بحزن انا اسفه فاللى هقوله بس جواد بيه ميستهلش مدام عيشه عدم ثقته فيها هو اللى وصلهم للحاله دى ولا انت ليك يد ولا غيرك لو كان
هو واثق فيها مكنش عطى فرصه ان واحد زى خالد يضحك عليه صدقنى انت ملكش دخل
فارس بحزن انا حزين عالاتنين جواد اكتر من اخ وعيشه اعتبرتنى اخ ليها وانا اعتبرتها اختى جواد كان فرحان معاها انتى متعرفيش حاله جواد اى من لما سابته
نارين وهى ماشيه لو بيحبها مش هيسيبها صدقنى
وسابته ومشت وهى جواها اعجاب من ذاك الصديق الذى يحزن لحزن صديقه ويعول هم فرحه وسعادته
عند جواد قرر يروح عند عيشه
نسرين خير ياابنى
جواد عايز اشوف عيشه ممكن
نسرين بحزن هى فاوضتها ورافضه تشوف اى حد
جواد طب ممكن اشوفها انا
نسرين ادخل يا ابنى اوضتها دى
جواد خبط عالباب
عائشه من الداخل معلش يا عمتو عايزة انام شوى
جواد عيشه ممكن نتكلم شوى
عائشه سمعت صوته عرفت ان هو عرف الحقيقه قررت تواجه قامت فتحت الباب عايز اى
جواد بحب انا اسف سامحينى
عائشه بسخريه اسف بجد ومطلوب اسامحك طبعا ما انت اتعودت منى على كدا بس لا لحد هنا وكفايه اوى انت انتهيت من حياتى انتهيت يا جواد
جواد بۏجع اسمعينى انا والله بمۏت من غيرك انا
عائشه قاطعته انت اى انت تعبت وحزنت من بعدى عنك وانا كنت بدور العالم انت متعرفش انا عشت ازاى من بعدك انا مكنتش عايشه تعبت كتير من كل الجهات حاولت كتير القى شغل بس للاسف كلهم كلاب وعايزين حاجه غير شغلى قعدت ست شهور اشتغلت مېت شغلانه وللاسف كلهم اصحابهم كانوا اقذار كنت كل يوم بسأل نفسى انا هونت عليك يا جواد يا جواد تعاللالى انا محتجاك بس انت مجتش
وحتى لما لقيت شغل حلو كنت بمۏت من غيرك كنت بشوف صورك فالجرايد والتلفزيون ببقى بملى عينى يمكن اشبع اشتياقى ليك وانت كنت عايش حياتك انا مكنتش زعلانه بس كان صعبان عليا نفسى اوى انى هونت عليك انت متعرفش انا عشت ازاى انا كنت مېته مش عايشه بس حافظت على اسمك وانت اى روحت خطبت فاللحظه اللى كنت راجعه اقلك ارجعلى يا جواد انا جيت كتير على نفسى قبل سنه ونص حاولت كتير معاك بس فى كل مرة كنت بترفضني بترفض وجودى جنبك وبعد سنه ونص برضوا رجعت وجيت على كرامتى وحاولت ارجعك بس انت كنت بټنتقم منى فى حاجه مليش ذنب فيها مكنش عندك ثقه فيا وكان عندك ثقه فى واحد زى خالد اى اللى شفته منى خلاك متثقش فيا يا جواد
استحملت كتير عشان بحبك وتحملت اكتر بس انت مع اول مشكله بس خلاص انا اكتفيت يا جواد
جواد بۏجع مسك ايدها حبيبتى اسمعينى ادينى فرصه انا اسف
عائشه بدموع جواد لو سمحت اخرج من حياتى لو بتحبينى ابعد عنى سيبنى سيبنى
جواد بۏجع ادين
عائشه قاطعته صدقنى انا مبقاش عندى طاقه اتحمل انا اتوجعت بما فيه الكفايه لو فعلا بتحبنى ابعد عنى وزاحته اخرج برة حياتى بررررة
جواد سابها ومشى وهى اڼهارت عالارض
نسرين لى يا بتى عرف غلطه
عائشه بتعب ودوخه ماشيه وسيباها بعد اى يا عمتو بعد اى
صباح يوم جديد
عائشه ومعتز عند الدكتور وجابوا نتيجه التحاليل
الدكتور بصلهم وبحزن نتيجه التحاليل اكدت شكوكى
عائشه شكوك اى
الدكتور
الواحد والعشرون
صباح يوم جديد
عائشه ومعتز عند الدكتور وجابوا نتيجه التحاليل
الدكتور بصلهم وبحزن نتيجه التحاليل اكدت شكوكى
عائشه شكوك اى
الدكتورالتحاليل بتقول ان مدام عيشه مصابه بسړطان الډم
معتز پخوف انت بتقول اى
الدكتور بحزن انا اسف بس انا كنت شاكك بس حبيت اتأكد بالتحاليل
عائشه بحزن يعنى ھموت
الدكتور لا هو لسه فى بدايته بس لازم تبدأى بالعلاج الكيماوى
معتز بسرعه اكيد نروح فين
الدكتور دة عنوان المستشفى روحوا وانا هكلم دكتور زميل ليا هيقابلكوا وهيعرفكوا كل حاجه
معتز حاضر هنروح دلوقتى
دكتور لا روحوا ارتاحوا انهاردة وبكرة روحوا وانا هكلمهم واعرفهم الحاله
معتز شكرا يا دكتور
واخد عائشه ومشى بعد ما نزلوا
عائشه ببحه وخنقه معتز عايزة ابقى لوحدى شوى
معتز لا انا هفضل معاكى ونروح سوا
عائشه معلش يا معتزمخنوقه وعايزة ابقى لوحدى سبنى وانا هروح لوحدى عشان خاطرى
معتز بصلها كتير حاضر يا عيشه همشى وسابها ومشى وهى ماشيه دموعها بتنزل منها ومش عارفه لى بيحصل كدا لى انا لى دايما انا موجوعه اللى بحبه راح منى كل حاجه بتروح منى واقفه لوحدى محدش جنبى وسط اهلى بس
وحيدة يا الله ريحنى من الۏجع دة
بعد مدة عيشه روحت وعرفت عمتها واهلها اللى جم من البلد عشان يفضلوا جنبها وطلبت منهم محدش يعرف جواد
عند جواد قرر يسافر اسبوع البلد يريح دماغه شوى من كل اللى حصل معاه
وبدأت عائشه رحلت العلاج اتحجزت فالمستشفى وبتاخد الجلسات وتعبت كتير والكل حواليها حتى زين ونجلاء بقوا يروحوا يزوروها والكل جنبها بس هى تعبانه ووحيدة وسطيهم اما جواد فمازال فالبلد ومش عايز يرجع وبيحاول يكلمها بس تلفونها مغلق وبعتلها رسايل كتير بس كلهم مفيش رد عليهم
مر شهر وعيشه لسه بتاخد العلاج وشعرها وقع وخست جدا
معتز اى اللى بتقوليه دة
عائشه بتعب مش هكمل
رنيم حبيبتى انتى قربتى تنهى العلاج استحملى
سهير عشان خاطرى يا بتى استحملى
عائشه بدموع سبونى وحدى عايزة اقعد وحدى مش عايزة حد معايا سبونى سبونى
سابوها وهى خدت المصليه وصلت وبتبكى يارب محدش حاسس بالمى ولا وجعى انا بمۏت ومحدش حاسس يارب ريحنى يا رب انا بعمل كل دة والله عشان بنتى انا مش عايزة غير ان بنتى تكون سعيدة مش عايزة غير بنتى يا رب قوينى ياالله قوينى انا خلاص قوتى اتلاشت وحشتنى يا جواد محتاجه يا جواد معقول مسألتش عليا محاولتش تكلمنى ولا مرة تانى لى بهون عالكل لى بهون لى دايما بهون عالناس يارب انا عارفه انك جنبى تغنينى عن الكل يارب ريحنى من العڈاب دة
عند جواد
محسن حمدالله عالسلامه
جواد الله يسلمك اى الاخبار
محسن كل حاجه تمام والام
قاطعته لين اللى
دخلت فجأه جواد مصدقتش لما قالولى انك هنا اخيرا جيت وحشتنى
محسن بحرج عن اذنكوا وسابهم ومشى
لين لى الغيبه يا جواد اى اللى حصل خلاك تغيب كدا
جواد كان ورايا شغل بالبلد خلصته ورجعت اهو
لين راحت عندة جواد وحشتنى اوى احنا المفروض كنا اتجوزنا كل اللى بيشوفنى بيسألنى عن جوازنا بس انت اجلت كل حاجه وانا مش عارفه اقلهم اى
جوادسكت شويه وبعدين اتكلم لين انا عارف ان الكلام اللى هقوله هيجرحك ويزعلك بس انا مش هقدر اخدعك اكتر من كدا انتى دخلتى حياتى
