جميلة النوح

جوا ونايمه فى حضنها وبتحكلها إلى حصل راح دخل هو كمان ونام الناحيه التانيه جمب أمه وهى أول ما شفته سكتت وهو قال  لا كملى كملى انا عايز اعرف بتح كلها اي
جميله بكسوف  مش بحكى حاجه
فاطمه بضحك  انت مالك يا واد امشى اطلع برا عشان عايزه تكلمنى فى حاجه
نوح بوقاحة  اي هى الحاجه دى معقول تكونى لسه هيكمل راحت فاطمه ضړبته فى صدره وقالت بقولك اطلع برا يا واااااد 

نوح بضحك  خلاص طالع انا غلطان انى جيت وقولت اشوفكو بتتكلمو فى اي
فاطمه  اطلع برا يا نووووووح وطلعته برا وقفلت الباب راح اتكلم من برا ماشى ماشى بكرا اعرف هكتشف كل حاجه فيها كدا كدا بعد كدا دخل الاوضه بتعته واخد شور وطلع لبس بنطلون بس ونام على السرير
تانى يوم كان كله صاحى وبيجهزو الحاجه والباب خبط وجميله راحت تفتح وكانت الصدمه يتبع
روايهجميلة نوح
بقلم الكاتبه الجديده

جميلة نوح
البارت السادس عشر
عند جميله لقت الباب بيخبط وراحت تفتح وكانت الصدمه ياسمين
جميله بعصبية نعم عايزه اي وبعدين انتى اي إلى جابك هنا
ياسمين بغيظ بس اتكلمت بدلع فى اي يا حلوه انا جايه ل
لنوحى وابعدى عن طريقى كدا بقا
جميله بغيظ و غيره قالت لا يا ام صورم انتى تنسى نوحك ده خالص عشان مزعلكيش تمام وياريت بقا تمشى بكرمتك احسن ما امشيكى من غيرها
ياسمين بكبرياء وحقد تمشى مين ياروح امك انتى عارفه انتى بتكلمى مين وبعدين انتى نسيتى نفسك وله اي انتى حتت بنت يتيمه لا راحت وله جت
جميله بۏجع وعصبيه  انتى لي معندكيش ډم انا اه يتيمه بس متربيه احسن تربيه مش زيك اهلك معرفوش يربوكى و سيبينك على حل شعرك مع كل واحد شويه وبعدين كملت بستفزاز ودموع محپوسه واه صح النهارده كتب كتابى على نوح اتمنه بقا تنسيه خالص وكانك معرفتيش واحد اسمه نوح فاهمه
ياسمين پجنون وغيره وصړاخ طلع عليه نوح وامه وكل البنات الى كانت بتجهز البيت وتزينه كتب كتاب ازاى لا لا مش هيحصل نوح لياااااا انا وبس سامعه ليااا انا يا زباله اكيد عملتى لي حاجه عشان يتجوزك هو كان بيحبنى انا وهيتجوزنى انتى عرفكى بتكرهينى انتى والى اسمها امه العقربه ولسه هتكمل لقت قلم جامد نزل على وشها لدرجة انها وقعت على الأرض وبصت لقت نوح هو إلى ضربها
نوح بعصبيه  اخرسى انتى بتشتمى امى قدامى يابنت ال
وقالت پجنون  بتضربنى يانوح عشانها عشان الزباله دى إلى
ابوها وامها مايت ولسه هتتكلم لقت قلم تانى نزل على وشها والمرادى كانت من جميله وراحت قربت عليها ومسكت شعرها ونزلت فوقها ضړب وشتيمه وياسمين بتصوت  اععاااااااااااااا ابعدى عنى وشدتها من شعرها هى كمان 
جميله پصرخ  والله ما هسيبك يا زباله بقا انتى تقوليلي كدا وشوفوا مين بيتكلم إلى أمها الواطيه ماشيه على حل شعرها وبنتها طالعه وسخه زيها
فاطمه بضحك وشماته فى ياسمين احسن احسن تستاهلي ايوا كمان يا جميله واحده في بطنها ووحده فى وشها الله عليكى
نوح وهو يكتم ضحكته وقال بصرامه  جميله خلاص كفايه قومى بقا
جميله بعند لااا مش هقوم لازم اعلمها الادب الاول وفضلت ټضرب فيها وكل ما تفتكر أنها قالت عليها مش متربيه ويتيمه ټضرب اكتر
نوح بعصبية جميله كفاية يلا قومى
جميله بصوت عالى مش هقوم نوح راح ناحيتها وشدها من وسطها أصبح ضهرها فى صدره وقال  انا قولت كفايه يلا على الاوضه
جميله بعصبية وبترفس عشان تنزل  لا مش داخله تعالى هنا انا هوريكى ازاى تقولى عليا كدا يا تربية وسخه انتى واهلك
نوح بعصبية راح بيها على اضته ورمها على السرير وقال اقسم بالله يا جميله اسمع صوتك تانى لاكون مخلى ليلتك سوده ساااامعه قال اخر كلمه بصوت عالى لدرجة أنها اتخضت
جميله پغضب صوت مبحوح انت تعرف قالت اي علياااااا هاااا قالت انى وعينيها دمعت وهى بتتكلم يتيمه وأبويا وامى ماټو وانى مش متربيه تخيل انت تسمع الكلام ده وبعدين نزلت من على السرير وكانت لسه هتطلع من الباب بس نوح شدها 
عند فاطمه برا
فاطمه بغيظ بتكلم ياسمين إلى وشها وارم وشعرها منكوش وحالتها وحشه اوى عاجبك كدا يا وش المصاېب انا مش فاهمه اي إلى جابك دلوقتى مكنتش موتى وانتى جايه وله ضربتك عربيه
ياسمين بعياط  انا هوريكوا وانشاء الله إلى يكرهنى هو إلى تضربه عربيه وقامت طلعت برا الشقه وهى مش ناويه على خير وكملت بشړ اصبرو عليا أن مخليت الفرح يتقلب جنازه مبقاش ياسمين
فاطمه وهى بتكلم نفسها  يلهوى معقول بنت ال دى ممكن تعمل حاجه وكملت بقلق لا اكيد هى متقدرش تعمل حاجه ايوا وبعدين راحت تجهز بقيت البيت وتنزينه مع البنات
وعدت الساعات قليله وكانو خلصوا كل حاجه والبيت بقا شكله روعه
عند جميله لبست فستان لونه ابيض منفوش شويه وبيلمع وحطت ميكب خفيف جدا وسيبت شعرها الطويل وليست