انا فهد الخطاب اللي اكبر رجالة بشنبات
متنام
فهد : و انتى هتنامى فين
فيروز : معرفش هنام هنا
فهد : ممكن تنامى معايا لو حابة
فيروز و هى بتضم الملاية عليها : لاء شكرا
فهد : بذمتك هبص لعيلة زيك بقى أنا كنت بلعب بستات لعب مش قاټل نفسى علشان اتحرش بيكى يعنى فكى و عدى يومك
فيروز فى سرها : رخم و مستفز
فهد : سمعتك و هعدهالك بمزاجى
و فهد طلع جناحه و فيروز رمت الملاية و نامت على الكنبة و نامت فهد نزل شالها و كانت نايمة زى الملائكة
فهد فى سره : ليه بعديلك لسانك الطويل و ليه لحد دلوقتى مش عايز اقربلك يا فيروز ليه حاسس بحاجات كتير يا فيروز اشمعنا انتى أنا بسببك بطلت أسهر و عمالة اهتم بيكى يا ترى هتعملى ايه تانى و شالها حطها على السرير و حضنها زى الاطفال و نام
عند عشق
عشق عمالة ټعيط
معتز : أنا عملت ايه بتعيطى ليه دلوقتى
عشق بصله و بټعيط
معتز : قولتلك متعيطيش انتى مع راجل مش عيل
عشق : أنا بكرهك عايز منى ايه ليه عملت كده
معتز : اللهم طولك يا روح يا بنت الناس أنا جتلك اهو و عايز نتكلم فى ايه مش عجبك حاجة
عشق : طيب فهمنى ايه اللى حصل يومها أنا مش فاكرة حاجة
معتز : مظنش تقدرى تستحملى احكيلك ايه اللى عملته يا عشقى
عشق بصت لمعتز نظرة كلها حزن و خذلان و انكسار
معتز : متبصليش كده أنا كان ممكن مجيش و مكنتيش هتشوفى وشى تانى لو وقفتى على شعر راسك
عشق : حرام بقى انت دخلت حياتى دمرتها و حتى مش حاسس بتأنيب الضمير
معتز : أنا عندى ليكى حل
عشق : حل ايه
معتز طلع ورقة من جيبه
معتز : ده عقد جواز هتمضى عليه و ممكن ابقى اوثقه و يبقى جواز رسمى بس مش دلوقتى
عشق : أنت بتقول ايه أنا اتجوزك انت
معتز : ايه مش اد المقام يا عشق هانم
عشق : انت لو اخر راجل فى الدنيا أنا عمرى ما هبقى مراتك و لو ليلة واحدة فاهم أنا هوديك فى داهيه يا معتز
معتز : ده اللى عجبنى فيكى خربشتك يا قطة
عشق : اطلع بره أنت لو فكرنى ضعيفة و هرضى زى ما فهد عمل فى فيروز اختى تبقى بتحلم
معتز : افتحى موبايلك كده
عشق : افندم
معتز : افتحى موبايلك شوفى اخر رسالة اتبعتتلك ايه الصعب
عشق فتحت فونها و كان فيديو ليها
عشق نزلت دموعها و هى بتتفرج ڠصب عنها و وقع الفون فى الارض من صډمتها و كسوفها
معتز : لسه برده مش عايزة تمضى
عشق : ليه يا معتز ليه حرام عليك تعمل كده
معتز : اقولك الصراحة علشان عجبانى و انا الحاجة اللى تعجبنى بتبقى ليا فاهمة
عشق مسكت الورقة منه و
فى الصباح
فيروز بتفتح عينيها بنعاس لقيت فهد قاعد جنبها بيلعب فى شعرها و بيتاملها
فيروز : أنا ايه اللى جبنى هنا انت بتعمل ايه يا حيوأن
فهد : بت انتى لمى لسانك علشان و الله هعملك أقل من اقل واحدة دخلت هنا و انتى عارفة كويسة
فيروز : انت بنى ادم مريض نفسيا اكيد
فهد : انا مريض يا فيروز انتى شكلك فاكرة علشان اهتميت بيكى يبقى هسكتلك تغلطى فيا يا
فهد و هو بيزقها على السرير جامد
فهد : أنا هربيكى يا فيروز و اللى مكنتش عايز اعمله فيكى و بقول هى هتقدر هعمله لانك متستهليش اى حاجة حلوة
فيروز بعياط : لاااااااااااا ابعد عنى
فهد مهتمش و كمل ووووووو
فجاة
باب الجناح اتفتح
يا ترى مين دخل عليهم و عشق هتمضى على عقد الجواز..
فهد و هو بيزقها على السرير جامد
فهد : أنا هربيكى يا فيروز و اللى مكنتش عايز اعمله فيكى و بقول هى هتقدر هعمله لانك متستهليش اى حاجة حلوة
فيروز بعياط : لاااااااااااا ابعد عنى
فهد مهتمش و كمل ووووووو. فجاءه
باب الجناح اتفتح
و كانت والدة فهد
فهد و هو بيبعد عن فيروز و بيغطيها
فهد : إجلال هانم هنا بذات نفسها هو حضرتك متعملتيش تخبطى على الباب
اجلال والدة فهد : استأذن ادخل على ابنى
فهد بص على فيروز اللى يعتبر مڼهارة من العياط بسبب كم الاحراج اللى هى فيه : ممكن نتكلم بره
اجلال بصت بقرف
