رواية بنت الوزير بقلم أميرة حسن

من نظراته ولكن فجاه سمعت صوت الخادمه فاحست ان حد هينقذها فافتحت الباب ببطئ وطلعت راسها بطفوليه تتأكد من وجوده ولكن ملقتهوش فى الأوضه فاطلعت من الحمام وخرجت من الاوضه ومازال جسمها بيرتعش من الخۏف واول ماشافت الخادمه قدامها جرت عندها وهى بتسألها بلهفه هو فين
استغربت الخادمه وردت قصدك على استاذ يوسف
ردت مليكه بلجلجه معرفش اسمه ايه بس كان فى واحد هنا ..
ردت الخادمه ايوه دة استاذ يوسف ولسه ماشى من هنا.
اخدت نفسها بارتياح فاكملت الخادمه كلامها وقالت اتفضلى دة الاكل اللى بعتهولك العمدة .
وقبل ماتمشى الخادمه وقفتها مليكه لما سألتها بتردد هو مين دة اصلا وفعلا الشقه دى تبقا شقته

ردت الخادمه لأ دى شقه الضيوف استاذ يوسف ابن العمدة له اوضه فى القصر ومش بيجى هنا خالص.
افتكرت مليكه كلام يوسف وسالت نفسها بتفاجئ و بعفويه ابن العمدة..!!
ردت الخادمه محتاجه حاجه منى 
اتكلمت مليكه بلجلجه لا شكرا انا هغير هدومى وانزل اقابل العمدة.
.
متعصب كدة ليه يايوسف 
قالتها اسراء لأخوها لما شافته بيسارع الهوا من شده غضبه فابصلها وسألها بابا فين
قالتله فوق مع مراته هو فى حاجه ولا ايه
اتكلم بعصبيه انا عايز افهم ابوكى فتح الشقه التانيه ليه
ردت اسراء بعفويه واحدة صحبتى كانت محتاجه شقه واقترحت عليها شقتنا وبابا وافق يأجرهلها.
زعق يوسف بتفاجئ وقالها صاحبتك وانتى من امتى تعرفى الاشكال دى
استغربت اسراء وسألته فى ايه يايوسف بتتكلم عن البت كدة ليه حرام عليك دى غلبانه.
ابتسم يوسف باستهزاء وقال پغضب هو اى حد عندك غلبان البت دى شمال وسكتها مش حلوة تقومى تجبيها تقعديها معانا.
انتبهت اسراء لوجود مليكه ورا يوسف فابصت لاخوها وقالته بحرج خلاص يايوسف.
زعق يوسف وقال لا مش خلاص والبت دى هتبعدى عنها نهائى وزى ماجبتيها تمشيها.
برقتله اسراء وقالت يايووووسف 
قاطعتها مليكه لما قالت بزعيق وتفاجى هو انت بتتكلم عنى كدة على اساس ايه
اتفاجئ لما سمع صوتها ولف شافها وفضل واقف قدامها بثبات ومبينلهاش انه اتفاجئ من وجودها فاقربت منه وهى بتبصله پغضب وبتقوله انا مسمحلكش تجيب سيرة شرفى على لسانك.
مازال بيبصلها وفجاه ابتسم باستهزاء فاتعصبت اكتر وقالتله ايه القط أكل لسانك ولا مكنتش متوقع انى هسمعك.
قرب منها خطوه وقال بثبات وايه يعنى لما تسمعينى انا مقولتس حاجه مش فيكى ولو انتى محموقه على شرفك اوى فاخدى بعضك وامشى.
غلى الډم فى عروقها وفضلت تبصله پغضب وقالت بزعيق انت بجد بنى ادم بجح ولو على البيت فاميشرفنيش اقعد فى نفس المكان اللى زيك قاعد فيه وكل كلمه انت اتهمتنى بيها هتتحاسب عليها .
قرب منها خطوة تانيه وقالها بجمود ومين بقا اللى هيحاسبنى .انتى!!!
بصتله بثقه وردت اه انا 
وفجاه ضړبته بالقلم على وشه بكل قوتها وهى بتقول بكل صوتها عشان بعد كدة تفكر الف مرة قبل ماتجيب سيرتى على لسانك.
الڠضب وصل لاخره فى قلبه وفجاه مسكها من اديها بقوة وقربها منه وقالها بزعيق انتى اتجننتى يابت 
اسراء كانت واقفه حاطه اديها على بقها ومتفاجئه من اللى بيحصل وسمعت مليكه وهى بترد عليه پغضب اوعى سيب ايدى .
زعق فى وشها وقال حظك انى مبضربش حريم بس انا هعرفك ازاى تمدى ايدك عليا.
للحظه خاڤت من تهديده وفجأة لقته بيزقها بقوة ومشى من قدمها وخرج بره القصر اما هى فاسندت على الحيطه من قوة الدفعه وبصت لاسراء اللى كانت واقفه مزهوله وبتقولها انا بجد مش لاقيه كلامه اقوله انتو تعرفو بعض منين اصلا 
ردت مليكه وسألت بعصبية هو مين دة اصلا
ردت

اسراء دة يوسف اخويا.
بصتلها مليكه للحظه وبعدين اخدت نفس عميق وفضلت تبص فى انحاء القصر لحد مانزل العمدة على السلم وهو بيسأل بأستغراب العامله قالتلى ان فى خڼاقه بينكم هو ايه اللى بيحصل بالظبط
بصو البنات لبعض وردت اسراء بتردد تقريبا فى مشكله بين يوسف ومليكه.
ردت مليكه بهجوم اخوكى هو اللى عنده مشكله انا اصلا معرفهوش وفجأه لقيته بيتكلم فى شرفى وسمعتى 
اتفاجئ رؤوف وقال يوسف مش معقول.
شاورت مليكه على اسراء وقالت لو حضرتك مش مصدقنى اسألها هى كانت واقفه وسامعه كل حاجه.
بص رؤوف لبنته لقاها بتبصله بتأكيد لكلام مليكه فارجع بص لمليكه وقال مش عارف اقولك ايه يابنتى لو كنتى بتتكلمى عن ابنى خالد كنت صدقتك لكن مصدقش ان يوسف يتكلم فى سمعه بنت بس على العموم انا هتكلم معاه واشوف ايه الحكايه.
بصتله مليكه وردت بضيق انا مش هلوم حضرتك على حاجه لانه فى الاول وفى الاخر ابنك واكيد مش هتصدق الغريبه وتكذب ابنك.
رد رؤوف بجديه انتى لسه متعرفنيش مش انا خالص اللى انصر ولادى على الغلط انا عمدة البلد وعضو فى مجلس الشعب يعنى من اهم صفاتى العدل والا مكنتش بقيت عمدة وانا قولتلك هسمع من
يوسف وبعدين نبقا نتكلم.
ردت مليكه بحرج انا مقصدش بس 
قاطعها وقال اطلعى ارتاحى وبكرة نبقا نتكلم.
بصت مليكه لأسراء ورجعت بصت للعمدة بحرج واتحركت ببطئ ومازالت بتفكر