رواية سارة كامله

حفظتك
بدأوا يضحكوا مع بعض
خالدتصدق وحشتنى أيام زمان
إتغيرت ملامح حازم للحزن الشديد
خالد وهو بيحاول يلطف الموقفشوفت النصيب يا أخى أول حرف من أسامينا تبقى ورا بعضها فأنا وإنت نبقى مع بعض ونبقى أصحاب فاكر لما كنت بتطفش من المدرسه علطول وتروح تقف على عربية الفول إللى هناك وبتشتغل عليها مع حج صبحى الراجل العجوز ده وقبل أما ېموت وصاك عليها وقالك حطها فى عينك وإشتغل عليها علطول الله يرحمه مكنش ليه حد غيرك
حازم بضحكه خفيفهالله يرحمه
خالدآمين طب فاكر بقا لما كنت بتقول لطنط سلوى إنك بتبقى عندى لما بتهرب من المدرسة لدرجة إنها صدقت فطبختها معايا وخليت أمى تكذب عشانك هههههههههههه ولسه فى ده أنت غسيلك القديم كله معايا مكنش واخد باله من حازم إللى ظهرت عليه ملامح الحزن الشديد فاكر شغلك فى ورشة الحديد بتاعة الحج عرفات فاكر لما مشيت على سيخ حديد وروحت لمامتك ورجلك تقريبا كانت إتعورت وهى إتخانقت معاك وكانت بټعيط عليك لما هى حريت علبك
سكت لما لقى حازم بيبص قدامه بشرود
خالد بإحراجهو أنا تقريبا جيت أكحلها عميتها صح
حازم بضحكه خفيفه وهو بيدارى حزنهكانت أيام حلوه معلش يا خالد أنا هروح البيت
خالد بإبتسامهوأنا هستناك فى الورشه بتاعتى وهجهز الشاى عشان نقعد مع بعض شويه كالعاده
حازمماشى
خالد راح الورشه وحازم عيونه جات على البيت الصغير القديم البسيط إللى عامل زى العشه إللى مايجيش فى حجم أوضه من الأوض إللى فى الفيلا عنده محتويات البيت كانت عباره عن وبور غاز وملاية سرير مفروشه على الأرض كإن حد هينام عليهاقعد على الملايه وبدأ يملس عليها بهدوءوإفتكر كل ذكرياته
منذ سنوات عديده مضت
سلوىإفهمنى يا حازم إحنا هنعيش هنا خلاص
حازم بإستفسار طفولى وهو بيبص فى عيونها الزرقاءطب وبابا وأنس مش هييجوا هما إتأخروا كده ليه
سلوى بحزنإفهمنى ياحبيبى أنا وإنت هنعيش هنا لوحدنا وبابا وأنس سافروا
حازم بحزن طفولىهيرجعوا إمتى أنا عاوز أرجع الفيلا وأنام على سريرى تانى
سلوىصدقنى ياحبيبى أنا هعمل المستحيل وهشتغل وهجبلك سرير
حازم بإستفسارطب وإنتى ياماما
نزلت دموعها فى صمت
حازم وهو بيمسح دموعها بإيده الصغيرهبتعيطى ليه قوليلى مين إللى مزعلك وأنا أضربه
سلوى بإبتسامه حزينه وهى بتلعب فى شعرههو فى حد يقدر يزعلنى وراجلى حبيبى معايا
حازم بإبتسامه طفوليهلا ماحدش يقدر يزعلك طول مانا معاكى
سلوىيبقى خلاص أنا مش زعلانه يلا ننام بقا على الفرشه دى مؤقتا لحد ما أشتغل وأجيب فلوس وأجيب سرير ليك ياحبيبى
حازم بإبتسامهحاضر
أخدته فى وهو نام بأمان لإنها كانت مدفياه فى البرد إللى كان حواليهم إنما هى كانت حاسه بالبرد الشديد بس بتبينله إنها كويسه
حازمأنا مش بحب أقعد كتير هنا فى البيت ده خدينى معاكى طيب
سلوى بإنشغال وهى بتلبسياحبيبى هما شويه ومش هتأخر خليك هنا وأنا هاجى علطول
خلصت لبس وعملت شعرها الأسود الناعم كحكه قرر إنه لازم يروح معاها حتى لو هيستخبى منها المهم إنه مايقعدش لوحده
سلوى بتحذير وهى بتبصلهشويه وهرجع ياحازم خليك فى مكانك
حازم بضيق طفولى مصطنعطيب
وهو إبتسم بحب وبعدها خرجت من البيت وهو خرج وراها من غير ماتحسبمرور الوقت
كانت واقفه قدام محل وبتتكلم
سلوى بحزنبس مش ده المبلغ إللى إتفقت عليه مع حضرتك أنا محتاجة أجر الشهر كله أنا لازم أدخل إبنى المدرسه
وده إللى عندى إنتى المفروض وقت شغلك لحد المغرب لكن إنتى بتمشى على العصر عشان إبنك بېخاف يقعد لوحده فتره طويله وده مش ذنبى فمعلش ماتجبيش اللوم كله عليا يلا ورينى عرض أكتافك
سلوى بحزنشكرا
مشيت من قدام المحل ودموعها نزلت فى صمت ومش عارفه تعمل إيه لحد أما خبطت فى ست كبيره
سلوىأنا آسفه
ولا يهمك يابنتى
كانت لسه هتمشى بس لاحظت إن الست إللى هى خبطت فيها بتشيل حاجات تقيله وبتحاول تتحامل على نفسها عشان تعرف تشيلهم
سلوىهو أنا ممكن أساعدك
شكرا يابنتى مش عايزه أتعبك
سلوىلا ماتقوليش كده حضرتك فى مقام والدتى الله يرحمها ماينفعش تشيلى ده كله لوحدك
مستنتش ردها وبدأت تشيل الحاجات مع الست الكبيره وإللى أغلبها كانت كراتين تقيله لحد دور معين فى العماره إللى كانوا واقفين عندها وكل ده تحت أنظار حازم إللى بيتفرج على مامته ومكسوربعد مرور فتره بسيطه كانوا واقفين قدام العماره تحت
ربنا يبارك فيكى يابنتى ويجازيكى خير
سلوى بإبتسامهآمين بعد إذنك
كانت لسه هتمشى وقفها صوتها
إستنى يابنتى
سلوى بإستفسارأفندم
كانت بتدور على فى شنطتها لحد ما لقتها
إتفضلى يابنتى
كان فى إيدها مبلغ
سلوى بإستفسارإيه دول 
بإبتسامهدول أجرة شيلتك يابنتى
سلوىلا أنا ماشلتش لحضرتك عشان آخد فلوس
أنا كنت هطلب من أى شاب ماشى فى الشارع يشيل وكنت هديله الفلوس برده بس إنتى أولى يابنتى أرجوكى خديها وماتزعلينيش
سلوى بإرتباك وهى بتمد إيدها للفلوسشكرا لحضرتك أنا مش عارفه أقولك إيه

________________________________________
بس دول كتير أوى
ماتقوليش كده لا كتير ولا حاجه ده رزقك إنتى ربنا بعتك ليا
سلوى كان نفسها تقولها إنتى إللى ربنا بعتك ليا بس إكتفت بالإبتسامه لإنها مابتحبش تبين ضعفها لحدأخدت الفلوس ومشيت وعيونها بتلمع من الفرحه إنها أخيرا هتعرف